Κλείσε τ'αυτιά σου και δες·
Είναι τόσο εύκολο.
Βάλε τη ζωή σου σε fast forward
Και τη δική τους σε αργή κίνηση
Υπάρχει κάτι το αστείο σε αυτή την υπόθεση
Μπορείς να κλέψεις στιγμές και να μην το καταλάβει κανείς
Πέρα από το αστείο όμως υπάρχει σκοτάδι.
Δεν είναι δικές σου οι στιγμές...
Με το να περάσεις μια ζωή
Κλείνοντας τ'αυτιά σου
παρακολουθώντας τους άλλους
Χωρίς να έχεις τη δύναμη να παρέμβεις,
Δεν κερδίζεις απολύτως τίποτα.
κενό.
Δε ζεις στην πραγματικότητα.
Μπορείς να περάσεις μια ζωή
Καταδικάζοντας την Υποκρισία
και το Μίσος
και την Απάθεια
Ξέροντας, ότι μόνο τον εαυτό σου καταδίκασες...
(EPIC FAIL)
Tότε είσαι εσύ ο ίδιος που υποκρίνεσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά μικρέ χείμαρρε!
Καλημέρα!Εγώ είμαι της άποψης της "αρμονίας με τον εαυτό σου". Και πώς πετυχαίνεται αυτό; Να ζεις με τον δικό σου τρόπο ακόμα κι αν οι άλλοι σε κρίνουν, να συμμετέχεις εκεί που θέλεις και όχι εξαναγκαστικά...όπως λέει και η Τζίνι, αν ανγκάζεις τον εαυτό σου να κάνει πράγματα που δεν τον εκφράζουν τότε υποκρίνεσαι και κάνεις κακό κυρίως σε σένα τον ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ginny
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι απαραίτητα. Ισως απλά καταδίκασες τον εαυτό σου που δεν κατάφερε να κάνει τίποτα για να αλλάξει αυτή την κατάσταση...
@Eskli
Κι εγώ αυτό πιστεύω. Χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι η απάθεια είναι η καλύτερη κατάληξη...