Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

-

Ένα μακρόσυρτο αργό μουρμουρητό στο αυτί μου.
Το σώμα μου βαρύ.
Τα μάτια μου πρησμένα.

Κι ύστερα οι κινήσεις πονούν και τα όνειρα μπλέκονται με την πραγματικότητα.
Δε διάλεξα εγώ να είμαι έτσι. Νιώθω να σηκώνομαι μα πέφτω πάλι.
Κι έξω κάνει κρύο, και το ψυγείο θέλει καθάρισμα.
Κι είναι και τα πιάτα, που θέλουν να τα πλύνω.

Στο σαλόνι μαζεμένο το χάος της νύχτας που πέρασε.
Θα το άφηνα έτσι. Να μου θυμίζει που αφήνω τα κομμάτια μου.
Κάποια στο σαλόνι, κάποια έξω στο δρόμο, στο σούπερμάρκετ.

Σηκώνομαι και φτιάχνω τσάι.
Πάλι δεν πήγα μάθημα.
Αναρωτιέμαι τι να έχασα αυτή τη φορά.

Δε βαριέσαι, θα καθαρίσω σήμερα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου