Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

-

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι τι πραγματικά είναι αυτό που μας κρατά από το να κάνουμε πράγματα που θέλουμε πάρα πολύ, αλλά είμαστε σίγουροι ότι κάποια στιγμή θα μετανιώσουμε.

Τις φορές που σκαλώνουμε, αλλά το κρύβουμε στο πιο βαθύ συρτάρι του εγκεφάλου μας.

Είναι "σοφία", είναι σταθερότητα ή μήπως είναι φόβος.

Υ.Γ Πρέπει επιτέλους να μάθω να διαχειρίζομαι τα συναισθήματά μου.

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Έχεις συνειδητοποιήσει ότι είσαι πλέον και "επίσημα" φοιτητής όταν...

  • Ξυπνάς το πρωί κι αντί να τρως δημητριακά ή τοστ, το μισάνοιχτο σου μάτι αναζητά το κουτάκι του νεσκαφε και ο μισοκοιμισμένος σου εγκέφαλος αδιαφορεί για το ότι το στομάχι σου δε σηκώνει καφέ πρωί-πρωί. 
  • Στην ίδια διαδικασία, συνειδητοποιείς ότι η τελευταία σταγόνα γάλα που έχει μείνει για να μπει στο φλιτζάνι σου είναι ληγμένη εδώ και μερικές μέρες, αλλά παρόλα αυτά δεν την αφήνεις να πάει χαμένη. 
  • Βάζεις πλυντήριο (!) και το ξεχνάς μέχρι τη μεθεπόμενη, που τα ρούχα σου έχουν ήδη πάρει μια περίεργη μυρωδιά, τα ξαναβάζεις, και τα ξαναξεχνάς. 
  • Έχεις κάνει εθνική σου ενδυμασία τις πυτζάμες (ή τις φόρμες όταν θέλεις κάτι πιο κόσμιο) και ντύνεσαι σαν άνθρωπος μόνο όταν υπάρξει επιτακτική ανάγκη να βγεις από το σπίτι. 
  • Η διαδικασία "σούπερμάρκετ" είναι μια από τις πιο δυσάρεστες διαδικασίες που μπορούν να σου συμβούν και την κάνεις μόνο όταν δεν έχεις πλέον καμία άλλη επιλογή, εκτός από το να πεθάνεις από την πείνα ή τη βρωμία (ή και τα δυο μαζί). 
  • Ο ντελιβεράς σε ξέρει με το όνομα σου και ξέρει τι θα παραγγείλεις πριν καν το πεις. 
  • Η μέρα σου ξεκινά στις 2 το μεσημέρι και τελειώνει στις 4 το πρωί. 
  • Το πιο χρήσιμο πράγμα που έχεις μέσα στο ψυγείο είναι μπύρα και το πιο άχρηστο τυρί. 
To be continued...