Κανείς δε θα ξέρει.. Μόνο εμείς!

Θέλω να με πάρεις από το χέρι

Και να μου χαϊδέψεις το μάγουλο

Έτσι να κάνεις, κάθε πρωί

Και μετά, να με παίρνεις να πετάξουμε πάνω απ’ την πόλη

Κανείς δε θα ξέρει, μόνο εμείς

Θα τραγουδούμε την αυγή και το καλοκαίρι

Και θα παίζουμε κρυφτό πίσω απ’ τα σύννεφα

Κι όταν σε βρίσκω, θα μου χαϊδεύεις πάλι το μάγουλο

Κι εγώ θα παίζω με τα μαλλιά σου

Κανείς δε θα ξέρει, μόνο εμείς

Θα μαζεύουμε μπαλόνια που τ’ άρπαξε ο άνεμος

Και θα τα παίρνουμε κρυφά πίσω στα παιδάκια που τα έχασαν

Κι έπειτα, θα με παίρνεις πάλι απ’ το χέρι

Και θ’ ανεβαίνουμε σε ένα βουνό

Που έχει τη θάλασσα στα  πόδια του

Κι όταν μεσημεριάζει,

Θα καθόμαστε πάνω στα κύματα

Και θα σχηματίζουμε αγγελάκια στο νερό

Δε θα ναι κανείς να λέει ότι αυτά γίνονται μόνο στο χιόνι

Κανείς, κανείς δε θα ξέρει, μόνο εμείς

Τ’ απόγευμα θα πετάμε χαρταετούς

Κόντρα στον άνεμο

Και θα πιανόμαστε από τις ουρές τους και θα ταξιδεύουμε…

Κι όταν βραδιάζει θα με παίρνεις πάλι αγκαλιά

Και θα μου ψιθυρίζεις παραμύθια

Και θ’ ακούω την ανάσα σου στ’ αυτί μου

Όλο το βράδυ, γιατί θα την παίρνω μαζί και στα όνειρα μου

Και δε θα χρειάζομαι τίποτα άλλο

Παρά μόνο την αγκαλιά σου

Γιατί εκεί, κρύβεται όλη η μαγεία του κόσμου

Αλλά αυτό θα ‘ναι το δικό μας μυστικό

Και κανείς δε θα ξέρει, κανείς.. Μόνο εμείς…