Falling forever...

Έρχονται κάποιες μέρες, που πιστεύεις πως όλα έχουν μπει σε μια τάξη και τα δεδομένα στο κεφάλι σου σε μια σειρά... Έρχονται κάτι μέρες που μπορεί πραγματικά να πιστέψεις ότι "αύριο είναι μια καινούρια μέρα"... Έρχονται μέρες που το ξέρεις κι όμως δε φαίνεσαι να σε επηρεάζει και πολύ, και μέρες που νιώθεις ότι μπορείς να αναγνωρίσεις τη νέα τροπή των πραγμάτων.

Κι έπειτα, έρχονται οι μέρες που καταρρίπτουν τις προηγούμενες. Που ο,τι νόμιζες ότι είχες χτίσει και όποιο φως κι αν είδες στην άκρη του τούνελ διαψεύδεται. Κι εσύ δεν έχεις παρά να το αποδεκτείς, και να συνεχίσεις να κάνεις αυτό που έκανες και πριν...

Όσες φορές νιώθεις ότι πραγματικά "έπιασες πάτο", τόσες φορές νομίζεις ότι μπορείς και να ξανασηκωθείς -επιτέλους-. Όσες φορές όμως το νομίζεις, άλλες τόσες έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα πιο βαθύ κενό που σε κάνει να καταλαβαίνεις πως.. Εδώ μέσα που πέφτεις, δεν έχει πάτο.

Αυτή η πτώση είναι απύθμενη, κι εσύ, θα συνεχίσεις να πέφτεις για πάντα...