-

Είχες δίκιο. Σε στιγμές μετριέται η ζωή.
Κι οι στιγμές που μετράω μαζί σου,
φτάνουν και περισσεύουν για να ξέρω, ότι τώρα, σ'αγαπώ.

Και μπορώ να το λέω, και να το γράφω,
σαν παιδάκι που τώρα μαθαίνει να συλλαβίζει τις λέξεις.
Μπορώ να το ακούω στο κεφάλι μου,
να το νιώθω στους παλμούς μου.
Σαν τότε-και σα χτες.

Μπορώ να θυμάμαι-και μου αρκεί.
Ξέρεις, εκείνη τη νύχτα.
Το βράδυ εκείνο που ο παγωμένος αέρας δε στάθηκε ικανός να παγώσει και τις καρδιές μας.

Κι ας μην το 'ξερα τότες.
Κι ας μου ήταν αρκετή η ζέστη της ανάσας σου δίπλα μου.
Κι ας μου έφτανε μόνο μια σου κουβέντα, για θρησκείες στον ειρηνικό και για τρομακτικές γριές, που ξεπρόβαλλαν από τα παραμελημένα σπίτια.

Κι ήταν-ξέρεις, η πιο όμορφη μας νύχτα,
η πιο αγνή.
Κι αν μπορούσα να ζήσω ακόμα χίλιες τέτοιες,
θα το 'κανα, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Βλέπεις, είναι που οι άνθρωποι το αγαπούν το ανεκπλήρωτο.
Το γράφουν στα τραγούδια τους, το κρύβουν στην καρδιά τους...
Και τους ελκύει τόσο πολύ, όσο κι αν λεν ότι θέλουν να ξεφύγουν.

Αυτό λοιπόν αγάπησα κι εγώ σε σένα.
Το ανεκπλήρωτο.

Γιατί ήξερα, ότι ποτέ δε θα μπορούσα να σε φτάσω.
Γιατί το σύμπαν του μυαλού σου ήταν τόσο αχανές,
που δεν ήξερα πως να το προσεγγίσω.
Γιατί ποτέ δε μπορούσα να ξέρω τι σκέφτεσαι
και πάντα απορούσα για το τι νιώθεις.

Ήσουν το άπιαστο-το ιδανικό.

Και μετά, ξαφνικά κάτι άλλαξε.
Δεν ήσουν πια "ανεκπλήρωτο", είχε έρθει η ώρα σου να γίνεις το "πραγματικό".
Και τρόμαξα. Φοβήθηκα μη μου φύγει.

Φοβήθηκα μην έρθει μια μέρα που θα σε κοιτώ και τα μάτια σου δε θα 'χουν κανένα μυστήριο.
Φοβήθηκα ότι θα χάσουν τη λάμψη τους, και θα φταίω εγώ γι αυτό.
Τρόμαξα, και πνίγηκα σε κάτι που άθελά μου, εγώ είχα προκαλέσει.

Κι όπως όλους τους ψευτορομαντικούς,
προτίμησα να ζήσω με το "μπορεί και να"
παρά με το "θα".

Κι όλα, μια απόφαση είναι.
Την παίρνεις, την πράττεις, την πληρώνεις,
και κάποιες φορές τη μετανιώνεις.

Μα κι αν το κάνω, δε θα σε ζητήσω πίσω.
Γιατί είναι όλα θέμα επιλογών.
Και τις επιλογές μας, τις πληρώνουμε...

<#

Στέρεψα...

Πνίγηκα μέσα σε μια κουταλιά ομορφιά κι ένα μπουκαλάκι σιρόπι…

Μετά τα ανέβασα όλα πάλι πίσω στο λαιμό μου και τα ξέρασα…

I-can't-do-that

I just.... CAN'T...













Πνίγομαι....

Every Teardrop Is A Waterfall

Δεν είχα σκοπό να κάνω καινούρια ανάρτηση, τουλάχιστο για τις επόμενες 15 μέρες...

Όμως δε μπορώ με τίποτα να αγνοήσω το γεγονός ότι οι Coldplay μόλις κυκλοφόρησαν καινούριο τραγούδι.

Εεε... Αυτά.

I TURN THE MUSIC UP, I GOT MY RECORDS ON

I SHUT THE WORLD OUTSIDE UNTIL THE LIGHTS COME ON

MAYBE THE STREETS ALIGHT, MAYBE THE TREES ARE GONE

I FEEL MY HEART START BEATING TO MY FAVOURITE SONG

AND ALL THE KIDS THEY DANCE, ALL THE KIDS ALL NIGHT

UNTIL MONDAY MORNING FEELS ANOTHER LIFE

I TURN THE MUSIC UP

I'M ON A ROLL THIS TIME

AND HEAVEN IS IN SIGHT

I TURN THE MUSIC UP, I GOT MY RECORDS ON

FROM UNDERNEATH THE RUBBLE SING A REBEL SONG

DON'T WANT TO SEE ANOTHER GENERATION DROP

I'D RATHER BE A COMMA THAN A FULL STOP

MAYBE  I'M IN THE BLACK, MAYBE I'M ON MY KNEES

MAYBE I'M IN THE GAP BETWEEN THE TWO TRAPEZES

BUT MY HEART IS BEATING AND MY PULSES START

CATHEDRALS IN MY HEART

AND WE SAW OH THIS LIGHT I SWEAR YOU, EMERGE BLINKING INTO

TO TELL ME IT'S ALRIGHT

AS WE SOAR WALLS, EVERY SIREN IS A SYMPHONY

AND EVERY TEAR'S A WATERFALL

IS A WATERFALL 

OH

IS A WATERFALL 

OH OH OH

IS A IS A WATERFALL

EVERY TEAR

IS A WATERFALL

OH OH OH

SO YOU CAN HURT, HURT ME BAD

BUT STILL I'LL RAISE THE FLAG

OH

IT WAS A WA WA WA WA WA-ATERFALL

A WA WA WA WA WA-ATERFALL 

EVERY TEAR

EVERY TEAR

EVERY TEARDROP IS A WATERFALL

EVERY TEAR

EVERY TEAR

EVERY TEARDROP IS A WATERFALL