Λένε,

ότι όταν δεν έχουμε κάτι να πούμε, καλύτερα να μη λέμε τίποτα. 

Κι αυτό έκανα όλον αυτόν τον καιρό.

Δεν έλεγα τίποτα.

Σε κανέναν.

Όχι γιατί δεν είχα κάτι να πω, περισσότερο γιατί δεν ήξερα πως να πω αυτό που είχα. 

Έχω να γράψω πολύ καιρό.

Έχω να μιλήσω, ακόμα περισσότερο. 

Είμαι όμως σε μια φάση που ξέρω ότι έχω να πω. 

Και θα 'ρθει μια ώρα που θα γίνει κι αυτό. 

Προς το παρόν, επιστρέφω. 

Όχι όπως πριν, άρα μάλλον δεν ξέρω αν μπορώ να ονομάσω "επιστροφή" αυτό που κάνω ή απλώς "αρχή". 

Θα 'ναι καλά. 

Και όλα θα γίνουν. 

Όπως έγιναν και πριν, όπως γίνονται πάντα.

Υ.Γ Μου λείψατε.  Και το παράθυρο με τη "νέα ανάρτηση" μου έλειψε.