Απόρριψη

Τελευταία οι λέξεις μου με πρόδωσαν.

Μου γύρισαν την πλάτη και με κορόιδεψαν.
Αρνήθηκαν να γράψουν για σένα, αντιστάθηκαν στο να γεννηθούν από εσένα.
Ξέρουν, ότι δε μου κάνεις καλό. Το ξέρω κι εγώ άλλωστε.
Και δε μου κάνεις καλό με ένα σωρό τρόπους.

Δε μου αρέσει να "σου γράφω πάλι από ανάγκη, η ώρα πέντε το πρωί".
Γιατί δεν έχει νόημα. Γιατί δεν ακούς.
Κι αν άκουγες το ίδιο θα 'ταν πάλι.

Από τότε που σ'αγαπώ, δε γράφω.

Από τη μια, ίσως και να μην έπρεπε να γράφω από την αρχή.

Μα και πάλι, ίσως να μην έπρεπε να σε αγαπούσα.

Μπορεί και τα δυο μαζί.

Πώς μπήκες μέσα μου;
Βγες. Σε παρακαλώ.

Βγες ή δώσε μου νόημα.
Δώσε νόημα στις λέξεις μου. Δως τους πνοή.


Τουλάχιστο, κάν'τες να μη σε μισούν τόσο.