Στιγμούλες..

Οι μέρες, είναι μπουκαλάκια γεμάτα ως πάνω με στιγμές. Μικρές, πολύχρωμες στιγμούλες που στροβιλίζονται στον πάτο τους και αλλάζουν σχήματα και χρώματα όποτε θέλουν..
Μερικές μέρες, τα μπουκαλάκια αυτά, γεμίζουν με όμορφες στιγμές,  που έχουν χρώμα σμαραγδί και ίντιγκο. Και κόκκινο και μπλε, και κίτρινο και λαχανί και πορτοκαλί και μωβ. Και όλες μαζί ενώνονται σε έναν περίεργο χορό με τις κινήσεις τους αρμονικά δεμένες, και τα χρώματα τους λαμπερά και ηλιόλουστα.

Είναι όμως και οι μέρες που σε αυτές τις πολύχρωμες στιγμές, εισβάλλουν οι άλλες, οι άχρωμες και οι μουντές. Αυτές που δεν ξέρουν ούτε να χορεύουν, ούτε να λάμπουν. Τις περισσότερες φορές, οι πολύχρωμες στιγμούλες είναι περισσότερες, κι έτσι παίρνουν τις αδύναμες μουντές στιγμούλες, και τις βάζουν στο χορό τους. Στην αρχή δεν τα καταφέρνουν και σκέφτονται να τα παρατήσουν, μετά από λίγο όμως μαθαίνουν τα βήματα και εντάσσονται στον όμορφο χορό των υπολοίπων. Και τότε, γίνεται κάτι πραγματικά μαγικό. Αποκτούν το χρώμα του ουράνιου τόξου, και λάμπουν πιο πολύ από κάθε άλλη καλή στιγμούλα, γιατί έκαναν προσπάθεια για να τα καταφέρουν.

Έρχονται μετά και οι άλλες μέρες, που οι μουντές και άχρωμες στιγμές, υπερβαίνουν κατά πολύ τον αριθμό των καλών και πολύχρωμων. Τότε, τα μπουκαλάκια χάνουν το χρώμα τους, και δεν υπάρχει κανείς για να χορέψει στον βυθό τους. Βέβαια, αυτές οι μέρες, δεν κρατάνε πολύ, γιατί οι άχρωμες στιγμές, βαριούνται εύκολα, κι έτσι σηκώνονται και φεύγουν κάποια στιγμή. Φυσικά, μέχρι να φύγουν, απουσιάζει λίγο το χρώμα από τη ζωή μας.. Αλλά δε βαριέσαι.. Πάντα επιστρέφει..
Λαμπερό, και ηλιόλουστο...