Πως το είχες πει εκείνο...
"Η ανυπαρξία αφού προηγουμένως υπήρξες, δεν υπάρχει."
Αν η ανυπαρξία μου δεν επηρέαζε τους γύρω μου, θα την επέλεγα.
Τώρα.
Ταμ ταμ ταμ. Μεγάλες δηλώσεις για να δημοσιεύονται.
Κι εγώ λέω...
WHO CARES?
Nobody, φυσικά.
Θέλω να σταματήσει ο χρόνος τώρα. Κι όχι γιατί τώρα περνάω τόσο υπέροχα που θέλω αυτό που κάνω να κρατήσει για πάντα. Απλώς θέλω να παγώσει η εικόνα και να μείνει έτσι.
Η να πέσω τώρα για ύπνο και να κοιμάμαι για πάντα.
Όλα θα είναι κανονικά. Τίποτα δε θ'αλλάξει. Απλώς εγώ δε θα είμαι εδώ να βλέπω.
Και δε θα ενοχλήσω και κανέναν, αφού θα κοιμάμαι.
Ενδιαφέρουσα προοπτική, άκρως ουτοπική, αλλά οι άνθρωποι έχουν φτιαχτεί για να φαντάζονται διάφορα, έτσι δεν είναι;
FAIL.
Και πάλι από την αρχή, για άλλη μία δοκιμή, μέχρι να βρεις πώς εσύ να βγάλεις το τουβλάκι από τα τείχη σου χωρίς να χρειάζεται να το αντικαταστήσει κάποιος. Γιατί θα μπορείς και μόνη σου - ή γιατί θα αρχίσεις να βγάζεις άλλα τουβλάκια, όχι πια του δικού σου τείχους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιμήσου αν το χρειάζεσαι για να "τακτοποιήσεις" το μέσα σου χωρίς ενοχλητικές παρεμβολές. Αλλά να θυμάσαι ότι καποιοι σε περιμένουν να ξυπνήσεις.