Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Ανησυχώ.




"Το μέλλον είναι μακρινό"

Όχι. Δεν είναι. Και πρέπει να μαι ηλίθια για να το πιστεύω.

"Ανησυχώ για το μέλλον μου -μη χε-"
Είναι αλήθεια. Ανησυχώ.

Γιατί ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ. Ειλικρινά όμως.
Που θα είμαι, τι θα κάνω, πως θα είμαι;

Δεν είναι θέμα "επαγγελματικού προσανατολισμού". Η μάλλον, ίσως και να είναι.







Και για κάποια άλλα μικροπράγματα..

2 σχόλια:

  1. Oλοι ανησυχουμε για το μελλον μας, γιατι ειναι κατι που δεν μπορουμε να ελεγξουμε. Ομως παλι ειναι θεμα επιλογων, να βλεπεις το ποτηρι μισοαδειο η μισογεματο. Περπατουμε ενα βημα τη φορα, μη ξεχνωντας να κοιταζουμε γυρω μας, γιατι τοτε θα χασουμε ολη την ομορφια, και προχωρουμε λιγο πιο κει, ακομα λιγο πιο κει... Αν εχεις βαλει καποιο στοχο, ισως φθασεις πιο γρηγορα στον προορισμο, αν οχι ακομα, απολαυσε τον περιπατο με αισιοδοξια και χαμογελο προς τον ηλιο! Σου ευχομαι ο δρομος ναναι υπεροχος!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. που πάω ρε γαμώτο σ'αυτην την ζωη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή