Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Passed the point of no return

Όταν κάτι τελειώνει δεν είναι καλό να το σκαλίζεις. Ακόμα κι αν έχει περάσει πολύς καιρός. Κι όμως είναι αυτό ακριβώς που κάνεις τώρα. Και με πλήρη επίγνωση μάλιστα. Το θέμα είναι πως κάποιες φορές δεν περνούν όλα από το χέρι σου. Φυσικά και είναι δική σου δουλειά να επιλέξεις και να αποφασίσεις. Όμως κάποιες φορές τα γεγονότα σε αναγκάζουν να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου για κάποια πράγματα.
Ξέρεις, ότι από όλους όσους έμπλεξαν με το παρελθόν κανένας δε βγήκε κερδισμένος. Γιατί στην τελική, όταν κάτι φτάσει στο σημείο να γίνει «παρελθόν» σημαίνει πως έχει περάσει το σημείο χωρίς επιστροφή, αλλιώς θα συνεχιζόταν..
Είναι όμως μια ακαταμάχητη έλξη που σε τραβά προς τα πίσω. Για να σε κάνει να ενδώσεις σου ψιθυρίζει στο αυτί κουβεντούλες που σε κάνουν να τρώγεσαι με τα ρούχα σου «Αν ήταν έτσι τα πράγματα;» «Αν γινόταν αλλιώς;» «Αν ήσουν λίγο διαφορετικός;» Αν.. Αν.. Αν…
Και έρχεται μια στιγμή που αποδέχεσαι την πρόκληση.
Κι ανοίγεις το βιβλίο της ζωής σου και γυρνάς τις σελίδες προς τα πίσω.. Και φτάνεις στα πιο σκονισμένα κεφάλαια και ψάχνεις να δεις τι πήγε λάθος. Και ανακαλύπτεις ότι πολλά πράγματα πήγαν λάθος. Όμως –τι έκπληξη!- δε σε νοιάζει. Κι ετοιμάζεσαι να τα ξανακάνεις. Πολλές φορές.
Γιατί ποτέ δεν πρόκειται να μάθεις.
Ξεροκέφαλη…
Η ζωή είναι για να παίρνεις ρίσκα. Και αυτό κάνεις. Αλλά το κάνεις λάθος. Γιατί η ζωή είναι για να παίρνεις καινούρια ρίσκα, κι όχι να επαναλαμβάνεις τα παλιά και να τρως τα μούτρα σου εις διπλούν. Αλλά όπως και να χει.
Πριν κάνεις καμιά μαλακία, να ξέρεις ότι ακόμα λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο. Οπότε πρόσεχε.

Με αγάπη, ο εαυτός σου

3 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Μικρέ Χείμαρρε!!!
    Αν κάτι έγινε παρελθόν ήταν γιατί έχασε τις προυποθέσεις να γίνει μέλλον. Καλώς ή κακώς, καμιά φορά γυρίζεις πίσω. Και ναι, όντως υπάρχει η έλξη προς τα πίσω. Όμως δεν είναι τίποτα παραπάνω από την αίσθηση οικειότητας. Το παρελθόν μπορεί να είναι ζοφερό και θλιβερό αλλά είναι γνώριμο. Αντίθετα το μέλλον φαντάζει δύσκολο και συχνά άγνωστο. Αυτό φοβάται ο άνθρωπος, το άγνωστο.
    Συμβουλή: Κρύψε το βιβλίο.
    Θύμησε μου να στείλω και στον εαυτό μου μία τέτοια επιστολή!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. http://www.youtube.com/watch?v=faire203UmI

    Βγες για ενα καφεδάκι, μια βόλτα, απόλαυσε το καλοκαίρι... Λίγα καλοκαίρια είναι ελεύθερα πλέον :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Ginny
    Το κακό με μένα είναι ότι ΔΕ ΘΕΛΩ να κρύψω το βιβλίο. Αλλα ακόμα κι αν το κάνω, ποιος σου πε ότι δε θα το ξαναβρώ; Χεχε
    Να στείλεις, να στείλεις.. Μηπως κι ο δικός σου εαυτός, πειστεί ;)
    Φιλιά

    @sunnefoula
    Μμ.. Εχεις δίκαιο.. Αν και.. Τίποτα, ξέχνα το.
    Το τραγουδάκι τα σπάει! :) Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή