But if my life is for rent and I don't lean to buy
Well I deserve nothing more than I get
Cos nothing I have is truly mine
Well I deserve nothing more than I get
Cos nothing I have is truly mine
There's absolutely nothing I can do to fight this feeling. It's just, getting all over me...
Οι ήχοι μπερδεύονται...
Δεν υπάρχει τίποτα...
'Well I am so afraid to fail so I won't even try'
Δεν κλαις γιατί δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις. Ο πόνος είναι πολύ μεγαλύτερος για να χωρέσει σε μερικά δάκρυα.
Είναι μοναξιά. Έτσι νομίζω τουλάχιστο.
Είναι ότι είσαι πολύ διαφορετικός για να αντέχεις να μην είσαι μόνος σου. Έτσι είναι η φύση σου.
Αλλά ό,τι και να ναι, η μοναξιά πονά.
Είναι εκεί που φεύγει το lonely κι έρχεται στη θέση του το alone.
"Σε έναν άλλο κόσμο που έχει μάτια μόνο για μας"
Δεν είναι θέμα εγωισμού. Η, μπορεί και να είναι. Αλλά αυτό δεν πειράζει πάντα.
Το θέμα είναι να μπορούμε να καλύψουμε τις αποστάσεις.
"Χρειάζεται χρόνος, και κόπος πολύς και πόνος ατέρμονας.."
Ε, εγώ δεν τα κατάφερα. Είναι οι αποστάσεις που με χωρίζουν από τον υπόλοιπο πλανήτη.
Δεν είναι ότι δε μπορεί να με καταλάβει κανείς. Θεωρώ άτοπη και μόνο τη σκέψη. Είναι ότι δε μπορώ να τους καταλάβω εγώ.
......................................................................................
"Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων.."
..................................................................................
ΔΕΝ ΞΕΡΩ. Και αυτό με τρομοκρατεί.
Μεγαλώνοντας ήξερα τα πάντα. Κατακτούσα τον κόσμο με κάθε καινούρια ανακάλυψη. Ήμουν κυρίαρχος.
Της ζωής μου, του πλανήτη, του μικρού σύμπαντος που περιστρέφεται γύρω από το κεφάλι μου.
Τώρα, δεν ξέρω τίποτα. Δεν έχω τίποτα. Δεν ελπίζω σε τίποτα. Ακόμα και τα όνειρα μου ξεθώριασαν.
Ίσως αυτό να με τρομάζει περισσότερο. Δεν έχω σκοπό να αρχίσω να βάζω στόχους, απλώς γιατί "έτσι πρέπει".
Τι στο καλό λείπει;
...Το κίνητρο...
Θέλω να φύγω... Να και κάτι σίγουρο.
"Well how can I, say I'm alive..?"