Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Συμπτώσεις

Μερικές φορές νιώθω ότι είναι κάποιος εκεί έξω που παίζει Sims με τις ζωές μας.
Κι άλλες, τρομάζω με την τεράστια δύναμη που πιθανό να έχουμε.
Τις περισσότερες όμως μένω και κοιτάζω σαν αποβλακωμένο όταν συνειδητοποιώ πόσο ΚΑΘΟΛΟΥ τυχαία είναι όλα.

Όπως λόγου χάρη όλες εκείνες τις περίεργες "τυχαίες" συναντήσεις στον υπόγειο, που λες "ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ. Κάποιος μας κάνει πλάκα τελοσπάντων" και συνειδητοποιείς ότι η ζωή σου είναι ένα παράξενο παιχνίδι με ζάρια που το παίζει κάποιος μένταλιστ και σκοπό έχει να σε τρομάξει και να σε κάνει να βγεις από τα νερά σου.

Ή τις άλλες. Εκείνες που σκέφτεσαι κάποιον όλο το πρωί και τον έχεις στην έννοια σου. Και το βράδυ πας κάπου και κάποια δεδομένη στιγμή αποφασίζεις να βγεις έξω. Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο "κάποιος" περνά από εκεί.
Κι εσύ λες, δεν είναι δυνατόν. Πώς είναι δυνατόν;

Είναι λίγο σαν το φαινόμενο της πεταλούδας. Αλλά όχι ακριβώς.
Η ώρα που σου πήρε μέχρι να δέσεις το παπούτσι σου περπατώντας προς το σταθμό συνέβαλε μαζί με την ώρα που σου πήρε να πεις ευχαριστώ σε κάποιον από κάποια διαφημιστική καμπάνια που σου πρόσφερε ένα σοκολατάκι και την ώρα που σου πήρε μέχρι να αλλάξεις μηχανή για να περάσεις το εισιτήριο σου επειδή η προηγούμενη δε δούλευε και την ώρα που έκανες μέχρι να προσανατολιστείς για το που ακριβώς θέλεις να πας, και να σταθείς στο συγκεκριμένο σημείο που θα σου επιτρέψει να ανεβείς στο συγκεκριμένο βαγόνι, της συγκεκριμένης αμαξοστοιχίας, στη συγκεκριμένη πόρτα, ΠΟΥ ΜΙΣΟ ΜΕΤΡΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ θα στέκεται κάποιος που είχες κανονίσει να συναντήσεις τρεις ώρες μετά, μένει σε άλλη πόλη και δεν είναι μόνιμος κάτοικος της χώρας στην οποία βρίσκεσαι.

Οκ. Να το θέσω αλλιώς.
Ποια είναι η πιθανότητα να συναντηθούν δυο Κύπριοι που γνωρίζονται μεταξύ τους κι έχουν κανονίσει να συναντηθούν τρεις ώρες μετά, σε βαγόνι στο μετρό του Λονδίνου -στο ίδιο βαγόνι (!), τη στιγμή που τρένα περνούν κάθε 1.5 λεπτό- , κυρίως όταν και οι δύο έρχονται από διαφορετικούς τόπους και πάνε επίσης σε διαφορετικούς τόπους;
Μηδαμινή; Κι όμως, συνέβηκε. Κι αν δε συνέβαινε τα πάντα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά.

Όπως και το άλλο.
Η απόφαση του τύπου που τραγουδούσε στον συγκεκριμένο τόπο να κάνει διάλειμμα τη συγκεκριμένη ώρα, που οδήγησε στη δική σου απόφαση να βγεις έξω εκείνη τη στιγμή, και να συναντήσεις κάποιον που είχε επίσης αποφασίσει να περάσει από εκεί.
Κι αν το πάρουμε ακόμα πιο πίσω, η απόφαση σου από την αρχή να πας σε εκείνο τον τόπο ή η απόφαση της διεύθυνσης να καθορίσει το πρόγραμμα του τραγουδιστή τις συγκεκριμένες ώρες, ώστε ο ίδιος να αποφασίσει για την ώρα που θα κάνει διάλειμμα...
Και αυτό μπορεί να μην τελειώσει ποτέ...!

Είναι όλα τόσο... Περίεργα.

Δεν υπάρχουν συμπτώσεις.

Ή το ακριβώς αντίθετο.

ΟΛΑ είναι συμπτώσεις. Αυτό όμως δε μπορώ να το πιστέψω. Ο εγκέφαλος μου απλώς δεν το δέχεται. Είναι το λιγότερο, τρομακτικό όταν το συνειδητοποιήσεις.

Ο κόσμος είναι τρομακτικός όταν τον συνειδητοποιήσεις.

Η ζωή, είναι τρομακτική όταν πλησιάσεις έστω και λίγο στο να την καταλάβεις.

Γι αυτό και κανείς δεν την κατάλαβε ποτέ.





9 σχόλια:

  1. τυχαίο?
    δεν νομίζω... :)

    οι 3 τελευταίες σου γραμμές λαλούν τα ούλα... :)

    τζαι νομίζω ότι, όσο αντιλαμβάνεσαι τι σημαινει ζωή, τόσο καταλαμβαίνεις τι έχει αξία τζαι τι ένεχει...

    υ.γ. Χρόνια πολλά είπαμε; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολλές φορές εν τοσο τυχαία που γινουνται πολλά, που εν τζεινο που λαλουμε, εν "μοιραία"....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. http://tinyurl.com/cfbky49
    Πολλά δυνατο ποστ τζιαι σκέψεις.
    Τρομάζεσαι όταν αρχίζεις να ανακαλύπτεις κάποια πράματα. Εν φοάσαι, τρομάζεις. Τρομάζεις μπροστα στη θέα του μηδέν που σε χαρακτηρίζει.
    Όλα είναι συμπτώσεις. Όλα είναι πιθανότητες. Απλά τρομάζουμεν όταν πράματα που έχουν απειροελάχιστη πιθανότητα συμβαίνουν. Τούτα τα πράματα κάποτε θα συμβούν(νόμος των μεγάλων αριθμών), τζιαι τότε τρομάζουμε.
    Ο κόσμος τζιαι οι άθρωποι του θα εμπορούσαν να πάρουν πολλά διαφορετικά μονοπάτια. Τούτον που είμαστεν τωρά εν ένα που τα άπειρα μονοπάτια που θα εμπορούσαμε να πάρουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εν λλίο φοιτσιάρικο, τρομακτικό κλπ. Μόλις συμβεί κάτι τέθκοιο αμέσως αντιλαμβάνεσαι 239847623 πράματα για τη ζωή. Συγχρονισμοί, ταυτισμοί, όπως θέλεις πέ το. Ούλλα έχουν το λόγο τους που γίνουνται στο τέλος της ημέρας, έτσι πιστεύκω, τζαι μόνο άμα προσέξεις καλά εννα δεις ότι όντως έχουν ούλλα μια σειρά τζι ένα άλφα λόγο που εγίναν έτσι.. Εμπήκα πολλά βαθκειά αλλά έτυχε μου πολλές φορές τζαι λαλώ φαααακ look what the universe planned for me. But I guess that's how it is. Χρόνια Πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνω, τζαι μενα τρομαζουν με τουτες οι περιεργες συμπτωσεις, αλλά νομιζω αυτο γινεται επειδη καταλαβαινω οτι δεν εχω απολυτως κανενα ελεγχο πανω σε αυτες.

    Χρονια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. http://en.wikipedia.org/wiki/Determinism
    http://en.wikipedia.org/wiki/Chaos_theory

    Και πολλά πολλά άλλα! Όρεξη να 'χεις! Άλλοι το λένε τύχη, άλλοι το λένε "Everything happens for a reason", άλλοι το λένε απλά "ζωή".
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΦΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚ.

    Μόλις απάντησα σε ΟΛΟΥΣ, αλλά κάτι επάτησα τζ επήρε με στην προηγούμενη σελίδα πριν σταλεί.

    Θα ξανααπαντούσα, αλλά αυτή τη στιγμή είμαι πολλά εκνευρισμένη για να το κάμω.

    Προς το παρόν cheers to all και χρόνια πολλά!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. πολλά ενδιαφέρον ποστ... μου έτυχε να μη μπορώ να βγω κανονικά από το πάρκινγ γιατί είχε απέξω ατύχημα, να μπω αναγκαστικά σε μονόδρομο, μετά αντί να στρίψω αριστερά να στρίψω καταλάθος δεξιά πηγαίνοντας πάλε προς το ατύχημα και την ώρα που αναρωτιόμουν πόσο ζώον είμαι, να δω μπροστά μου άνθρωπο που είχα να δω κανένα χρόνο! εν πολλά περίεργο το συναίσθημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εν τόσο περίεργο να είμαστεν ούλλοι μας συνδεδεμένοι είτε γνωστοί και φίλοι είτε "ουδέτερα" γνωστοί ή ακόμα και παντελώς άγνωστοι;; Λειτουργούμεν ούλλοι με Έναν εγκέφαλον αν δεν το κατάλαβες! =) καλό χρόνον νά'χουμεν

    ΑπάντησηΔιαγραφή