Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Δε θέλω να κάνω τίποτα.. Μόνο να κοιτάζω...


Μπήκα στο σπίτι σήμερα και με βρήκε μια μυρωδιά παράξενη που μου προκαλούσε άσχημα συναισθήματα.
Υποθέτω πως θα ναι η ίδια μυρωδιά που μύριζε το σπίτι όταν ήταν ακόμα καινούριο. (Οχι πως τώρα πάλιωσε, απλά τώρα μυρίζει διαφορετικά)
Μ'έπιασε ένας φόβος ανεξήγητος και μια επιθυμία να φύγω όσο πιο γρήγορα μπορώ.



Είμαι απούσα. Από τη ζωή μου, από τις δικές σας...
Δε θέλω να κάνω τίποτα. Μόνο να κοιτάζω...

3 σχόλια:

  1. apla pr0spa8ise na iremisis ni0se mia pr0stasia ap0 t0us gir0 s0u an8r0p0us,,ni0se thn galini mesa s0u k pr0spa8ise na ise iremi kan0ntas aft0 p0u 8elis apla kitaze. kitaze pedikes s0u f0t0grafies p0u 0tan ekleges zitages mia aggAlia ap0 t0n patera s0u gia na se pr0state4i is0s etsi ni0sis pr0stateuvmeni k galinia,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μερικές φορές χρειάζεται να αποτραβηχτούμε, να πάρουμε ανάσα και δυνάμεις για να ξαναρχίσουμε το τρέξιμο. Κάτσε πίσω, χαλάρωσε, δεν είναι ανάγκη να γράφεις όταν δεν έχεις κάτι να πεις :)
    Απόλαυσε το καλοκαίρι, κάνε κάτι που σε ευχαριστεί, πάρε το χρόνο σου και όλα θα αλλάξουν!
    καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλησπέρα Μικρέ Χείμαρρε!
    Πιστεύω ότι αυτό που σε έπιασε λέγεται κλεισούρα! Συχνό φαινόμενο!! Βόλτες και πάλι βόλτες καλή μου!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή