Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

[Δεν ξεχνώ] και Αγωνίζομαι...


Τις τελευταίες δυο ώρες μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνω επισκέφθηκα διάφορα μπλόγκς ακολουθώντας μηχανικά συνδέσμους που μου πρότειναν από τις σελίδες τους άλλοι μπλόγκερς.. Κάποια από αυτά είχαν και πολιτικό περιεχόμενο. (Δε διάβασα τίποτα επίκαιρο –γιατί δεν υπήρχε-)
Είμαι 16 χρονών (σχεδόν 17) και σχεδόν δεν ξέρω την ιστορία του τόπου μου. Το παραδέχομαι. Το σχολείο μου δε θα μου τη μάθει, γιατί είναι ταμπού. Τα βιβλία δε θα μου τη μάθουν γιατί μέχρι σήμερα δε γράφτηκε κάποιο που να τη λέει αντικειμενικά. Αυτό που θέλω είναι να μάθω τα γεγονότα, όπως έγιναν. Και μετά θα αποφασίσω τι να πιστέψω και τι να υποστηρίξω.
Είναι κουραστικό για κάποιον που είναι «ημιμαθής» αλλά θέλει να μάθει, να είναι αναγκασμένος να βομβαρδίζεται από παντού με φανατικά υποκειμενικές απόψεις που δεν τον βοηθούν καθόλου να σχηματίσει τη δική του.
Γιατί στην καλύτερη περίπτωση θα αποφασίσει ότι το ζήτημα είναι πολύ μακρινό για εκείνον και θα σταματήσει να ψάχνει, και στη χειρότερη θα υποκύψει στην πλύση εγκεφάλου που του γίνεται και θα αποκτήσει «άποψη» που ουσιαστικά δε θα είναι δική του. Όπως άλλωστε συμβαίνει με τον περισσότερο κόσμο.
Ακούω ανθρώπους να μιλούν για τέτοια ζητήματα με τέτοιο φανατισμό και σιγουριά που θα νόμιζες ότι «ήταν τζιαμέ δίπλα τζι εθωρούσαν» κι όμως είναι μόνο 16 χρονών. Αυτό που με κάνει να παραξενεύομαι είναι ότι δεν πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν καλύτερα από μένα ή τον οποιονδήποτε άλλο τι έγινε και πως.
Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι θα ήθελα να γεννηθώ 200 χρόνια αργότερα. Ισως και περισσότερα. Γιατί τότε μπορεί να μάθαινα ιστορία, πιο αληθινή απ’ότι ξέρω τώρα. Βέβαια, κανένας δε μπορεί να μου το εγγυηθεί αυτό αφού ακόμα και την ιστορία που έγινε χιλιάδες χρόνια πριν, την ξέρουμε από κάποιους που την έγραψαν εντελώς ή λιγότερο υποκειμενικά.

Θέλω να μάθω την αλήθεια. Δε με αρκούν αυτά που ξέρω.
Κι όταν τη μάθω θέλω να μη φανατιστώ. Γιατί όσο δίκαιο και να έχω, ποτέ μου δε θα το αποδείξω έτσι και φανατιστώ. Και αυτό το αποδεικνύουν καθημερινά κάτι καραγκιόζηδες που βγαίνουν στην τηλεόραση και προσπαθούν να μας πείσουν για το ένα και για το άλλο. Με το φανατισμό δε γεννιέται κανένα καλό. Μόνο κακά.


ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
Μα τι να ξεχάσω; Αφού δεν ξέρω.

5 σχόλια:

  1. Καλησπέρα. Καλώς σε βρήκα. Λοιπόν Μικρέ Χείμαρε αυτός είναι ακριβώς ο στόχος τους. Τα βιβλία ιστορίας είναι σχεδιασμένα είτε για να φανατίσουν είτε για να εξομαλύνουν τα συναισθήματα του λαού. Αυτό εξαρτάται απο το εκάστοτε πολιτικό καθεστώς. Αυτό που μετράει είναι να ψάχνεις την αλήθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα Virus, καλως ήρθες!
    Το θέμα είναι, ότι τα δικά μας βιβλία ιστορίας δεν αναφέρονται καν. Για τα γεγονότα 55-59, 60, 63, 74, αφιερώνουν το πολύ μια σελίδα για το καθένα κι αυτό για να "μάθουμε" επιφανιακά, τι είχε γίνει. Κι ενώ αφιερώνονται κεφάλαια ολόκληρα για τον εκχριστιανισμό των Σλάβων, και για το που έκανε το γάμο του ο Ριχάρδος, αύτα που μας αφορούν περισσότερο δε μπαίνουν καν στον κόπο να τα βάλουν στην ύλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα Μικρέ Χείμαρρε!
    Πού να δεις τα δικά μας βιβλία ιστορίας (δεν γνωρίζω αν έχουμε τα ίδια, αν ναι, καταλαβαίνεις). Δυστυχώς τα γεγονότα που δε συμφέρουν να γραφούν, δε γράφονται.
    Το θέμα είναι ότι και να θέλεις να μάθεις δε σε διδάσκουν. Δεν αναφέρομαι μόνο στο θέμα ιστορία. Όπως ανέφερες, ο κόσμος φανατίζεται. Αυτή είναι άλλωστε η εύκολη λύση. Όσους βλέπεις να έχουν τόσο έντονες απόψεις είναι συνήθως επειδή και οι ίδιοι δε γνωρίζουν τι ακριβώς υποστηρίζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μικρέ χείμαρρε, στο τέλος η δικιά μας αλήθεια είναι αυτή που μετράει. Τα βιβλία, ακόμα και αντικειμενικά σχετικά να είναι δεν παύουν να εκφράζουν το συγγραφέα τους. Ακόμα και ένα ανεπαίσθητο σημείο στίξης μπορεί να εκφράζει άποψη. Σημασία έχει να μάθεις να κρίνεις και να φιλτράρεις. Μην περιμένεις να ανοίξεις το βιβλίο και να σου λυθούν οι απορίες, πάντα θα υπάρχει ο αντίλογος της άλλης πλευράς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα σου πρότεινα να διαβάσεις, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, ένα βιβλίο-προφητεία πάνω σ'αυτά που γράφεις...το πώς η αλήθεια αποκρύπτεται και νοθεύεται με το έτσι θέλω κάποιων 'δυνατών' και πώς η μάζα χειραγωγείται σαν κοπάδι. Λέγεται 1984: Ο Μεγάλος Αδερφός γραμμένο μόλις το 1948 από τον Τζωρτζ Όργουελ.
    Όταν τα σχολικά βιβλία μιλούν για 'συνωστισμό' στην αποβάθρα της Σμύρνης τι άλλο να περιμένεις;;;;;;; Τις προάλλες έβλεπα ένα ντοκυμαντέρ πάνω στα ΑΛΗΘΙΝΑ αίτια της ρώσικης επανάστασης η οποία λένε είχε υποκινηθεί από τους Γερμανούς για να πέσει ο Τσάρος...Ανατρέξτε στο σχετικό κεφάλαιο της ιστορίας των σχολικών βιβλίων. Μας πουλάνε πάντα αυτό που θέλουν, για να ελέχγουν τη σκέψη. Το μόνο όπλο που απομένει στον άνθρωπο για να αμυνθεί είναι η σκέψη και αυτή απ'ότι φαίνεται όσο πάει και αλλοιώνεται από χαζοκούτια και χαζο-εκπομπές.
    Είναι πολυ δύσκολο να βρεις την αλήθεια. Πρόσεξε, την πραγματική αλήθεια, να το ψάξεις εις βάθος. Πάντως, είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις παιδιά της ηλικίας μας να κοιτάνε πίσω από το τζάμι...Σε πάω πολύ! Συνέχισε την καλή δουλειά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή