Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

"Να μη λυπάσαι στις βροχές, ίσως έχεις αύριο να λες..."

Θα ήθελα να μπορούσα να γύριζα λίγο πίσω τον χρόνο και να μάζευα σε βαζάκι όλες τις όμορφες στιγμούλες που πέρασαν κάποια στιγμή από τη ζωή μου.
Όλες τις ατάκες που ειπώθηκαν κάποιο τυχαίο λεπτό, στην τάξη, στην παρέα, στο σπίτι, στις βόλτες...
Όλες τις φορές που γέλασα με την ψυχή μου με κάτι εντελώς ανούσιο.
Όλα τα πρωινά που ξύπνησα με ένα όμορφο τραγούδι κολλημένο στο μυαλό μου.
Όλους τους νυχτερινούς ουρανούς και όλα τα ηλιοβασιλέματα που είδα με παρέα.
Όλα τα ζεστά αγγίγματα, όλες τις αγκαλιές.
Όλες τις όμορφες κουβέντες, και γιατί όχι, όλα τα γλυκόλογα.

Όλα τα βράδια που δεν ήθελα να τελειώσουν και όλες τις μέρες που γέμιζαν φως.
Όλα τα καλοκαιρινά πρωινά που μύριζαν θάλασσα και άμμο και
όλα τα χειμωνιάτικα απογεύματα που μύριζαν σοκολάτα και τζάκι.

Όλες τις εκπλήξεις, όλα όσα δεν περίμενα κι όμως ήρθαν.

Όλες τις μυρωδιές.
Όλους τους ήχους.
Και τις σκέψεις ακόμα.

Να τα μάζευα όλα και να τα έβαζα σε ένα βαζάκι.
Ή να τα στόλιζα στους τοίχους του δωματίου μου, όπως κάνουμε με τις φωτογραφίες.
Και κάθε μέρα, να μπορούσα να προσθέσω τις καινούριες.

Κι όταν μερικές φορές αυτές οι στιγμούλες κρύβονταν ή ξεχνούσαν να εμφανιστούν, τότε θα ήξερα πως έχω το βαζάκι μου. Και θα το άνοιγα, θα το έβλεπα, και θα χαιρόμουν.
Και θα ήξερα πως θα 'ρθουν κι άλλες.

Πως πάντα έρχονται κι άλλες.








12 σχόλια:

  1. Το βαζάκι υπάρχει, και είναι η καρδιά και το μυαλό :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα! Αλλά δε θα ήταν υπέροχο να μπορούσαμε να "προβάλουμε" όποτε θέλουμε, όλες αυτές τις όμορφες στιγμές και τα συναισθήματα;

      Διαγραφή
  2. Συμφωνώ, το βαζάκι εν ούλλες μας οι αναμνήσεις τζιαι οι εμπειρίες μας (μαζί με την ικανότητα να τες ξαναζούμε στο μυαλό μας). Εκτός που τούτο, επειδή νιώθω τζιαι γω ακριβώς έτσι, μπορείς να κάμεις ένα μικρό μπαούλο τζιαι να βάλλεις μέσα σημαντικά αντικείμενα (εγώ έχω που κουτιά τσιγάρων τζιαι μπαντάνες μέχρι πανάκριβα παλιά φυλαχτά. Ακόμα, μπορείς να έσιεις ένα bulletin board (έχω το στην Κύπρο τούτο) τζιαι να κρεμμάζεις πάνω του μικρά αναμνηστικά όπως εισητήρια που συναυλίες τζιαι ανεκτίμητες φωτογραφίες με αθρώπους που αγαπάς...

    Θα σου το ξαναπώ, γράφεις πολλά νοσταλγικά Χείμαρρε τζιαι πλημμυρίζεις μας με αισθήματα! =)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι τοίχοι μου τζαι δαμέ, τζαι στην Κύπρο εν γεμάτοι μασκαραλλικούθκια. Γεμάτοι όμως. Εν επρόλαβα να ρτω δακάτω, εν θα μου μείνουν τοίχοι ώσπου να φύω που δαμέσα. :)
      Έχουν πολλή σημασία για μένα τα πραματούθκια που θυμίζουν πράματα.
      Ακόμα τζαι ξέρωγω η ετικέτα της μπύρας που έφκαλα προχτές που φκήκα έξω (ήταν το τελευταίο πράμα που εσύναξα), ή τζείνα τα πράματα που κάθουνται τα ποτήρια πάνω, ή τα εισητήρια, ή ξέρωγω... :)
      Τζαι φωτογραφίες. Πολλέεεεεεεεεεεεεεες φωτογραφίες.

      Ευχαριστώ Ξενοφίλιε, χαίρομαι όταν τζείνος που με θκιαβάζει εν με θκιαβάζει "αδιάφορα" :)

      Διαγραφή
  3. ΑΑα πολλά ωραίο ποστ, πολλά αισιόδοξο τζίολας! u made my morning :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στο βαζάκι να βάλλεις τζαι τουτο το ποστ...εν οτι πρεπει για τις πιο "ντάουν" μέρες! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν χρειάζεσαι κανένα βαζάκι... οι αναμνήσεις που θέλεις να κρατήσεις φυλάσσονται καλά στην καρδιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναιιι, αλλά είναι μερικές φορές που χρειαζόμαστε και κάτι πιο.. Απτό ή χειροπιαστό. :)

      Διαγραφή
  6. Αν θες γινε μελος στα μπλογκ μου.
    Ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή