Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Dear changes...

Αγαπητές τεράστιες και δραματικές αλλαγές,

Μπορείτε σας παρακαλώ να σταματήσετε να συμβαίνετε στη ζωή μου;
Μπορείτε να εξαφανιστείτε ΜΙΑ ΦΟΡΑ και να με αφήσετε ήσυχη να την χειριστώ όπως εγώ θέλω;
Μπορείτε να σταματήσετε να μου παίρνετε αυτούς που χρειάζομαι και να με αφήσετε να επιλέξω εγώ αν και πότε θα φύγουν;
Μπορείτε να σταματήσετε να επεμβαίνετε και να χαλάτε ό,τι φτιάχνω με κόπο;

Δεν σας καταλαβαίνω, ειλικρινά.
Why can't we just live peacefully???

ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ και ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΤΕ.
Δεν σας πάω, ξεκουμπιστείτε επιτέλους.
Και μην εμφανιστείτε πάλι σε ανύποπτο χρόνο για να μου ανακατέψετε τη ζωή μου.

Ευχαριστώ.

------------------------------------------------------------------------
Άσχετο:



"Κι ας ήταν μια φορά, να μ'είχες πάρει αγκαλιά, το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά..."





"Δεν ξέρω γιατί το τραγουδούσα όλη μέρα σήμερα και ήθελα να στο πω."
Κι εγώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου