Αν δεν είχες κυριεύσει τόσο πολύ τη σκέψη μου, μπορεί και να σε είχα συγχωρέσει.
Αν φύγω*, δε φεύγω για σένα.
Τελικά, μέσα σε όλα τα κακά, μπορεί να υπάρξει κι ένα καλό.
Ίσως μπορέσω να ξαναφτιάξω τη ζωή μου.
Με απώλειες πάντα, και βαθιές πληγές, που πονούν με την αλλαγή του καιρού κάθε φορά. Αλλά ποιος ξέρει; Ίσως είναι καλύτερα έτσι.
Από την άλλη, τελικά μόνο αν μείνω θα αποδείξω την αξία μου;
Δεν ξέρω πως δουλεύει. Δε μπορώ να ξέρω.
Έχω αποδείξει πολλές φορές πόσο λίγα "κότσια" έχω σαν άνθρωπος.
Αν φύγω θα αποδειχτεί η δειλία μου;
Δεν ξέρω πόσο και αν με απασχολεί αυτό.
Έπρεπε να είχα φύγει από τότε. Μπορεί τα πράγματα να ήταν καλύτερα. Για όλους.
Είχα επιλογή. Και διάλεξα να μείνω.
Μα τις επιλογές μας τις πληρώνουμε. Όπως και τώρα.
Φεύγω και αρχίζω κάτι καινούριο.
Ξεκινώ από το μηδέν.
Παρουσιάζω μια εικόνα άλλη, όπως την θέλω εγώ.
Και γίνεται δεκτή και πάμε παρακάτω...
Μένω, και τα πράγματα μένουν ίδια.
Μένω και σας μισώ κάθε μέρα και πιο πολύ. Κι εσάς και τους άλλους που δε φταίνε.
Μένω και αντιμετωπίζω καθημερινά το λόγο που με έκανε να χάσω εντελώς την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους.
Μένω, και τίποτα δεν αλλάζει, αλλά τίποτα δε μένει το ίδιο...
Μένω, και μισώ τον εαυτό μου κάθε μέρα και περισσότερο...
Φεύγω, και την πληρώνουν οι "αθώοι"...
Η ζωή είναι σκατά.
*Φυγή: φυγή η [fijí] Ο29 (χωρίς πληθ.) : 1. βιαστική, εσπευσμένη απομάκρυνση κάποιου μπροστά σε μια απειλή, σε έναν κίνδυνο 2. η κρυφή, η μη επιτρεπόμενη εγκατάλειψη ενός τόπου, μιας χώρας 3. η προσπάθεια, η τάση αποφυγής καταστάσεων που κρίνονται ως ιδιαίτερα δυσάρεστες, δύσκολες, που δεν είναι δυνατό να υπερνικηθούν ή να αντιμετωπιστούν με επιτυχία
Κυριολεκτική φυγή, όχι φυγή (παύλα) ανατίναγμα του εγκεφάλου μου. Έτσι κι αλλιώς, δεν είχα ποτέ αυτό το σκοπό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου