Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Every path is the right path

Όταν έχουμε να κάνουμε με επιλογές, πάντα μας προβληματίζει το ποια θα είναι η σωστή. Ή έστω, η πιο σωστή. Πριν όμως αποφασίσουμε τι θα επιλέξουμε στο τέλος, όλα είναι πιθανά.
Καμιά "λύση" δεν είναι η μοναδική. Δηλαδή, είναι, αλλά γίνεται τη στιγμή που εφαρμόζεται. Πριν από αυτό είναι απλώς ένα μέρος μιας τεράστιας λίστας πιθανών λύσεων και αποτελεσμάτων. 

Είναι λοιπόν ένα παιδάκι. 
Και μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα πρέπει να διαλέξει αν θα τρέξει πιο γρήγορα κι από τον άνεμο για να φτάσει το τρένο (και κατά συνέπεια να ζήσει με τη μητέρα του) ή να σταματήσει να τρέχει και να μείνει πίσω με τον πατέρα του. 
Αυτό το συγκεκριμένο παιδάκι έχει δυο πιθανές συνέχειες για τη ζωή του. 

Φυσικά, υπάρχει και μια τρίτη. Να μην πάει με κανέναν, και να τρέξει προς άλλη κατεύθυνση.


Στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο παιδάκι, όπως και κάθε παιδάκι δεν έχει μόνο δύο ή τρεις πιθανές "συνέχειες" για τη ζωή του, αλλά άπειρες. 
Κάθε κίνηση, κάθε κουβέντα, κάθε σκέψη, κάθε απόφαση που παίρνουμε δημιουργεί καινούρια παρακλάδια στο "δεντροδιάγραμμα" που σχεδιάζει τη ζωή μας. 




Καμιά φορά είναι τρομακτικό να σκεφτόμαστε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν κάποια στιγμή είχαμε πράξει με διαφορετικό τρόπο σε κάποιες καταστάσεις. 

Θα μπορούσαμε να είχαμε άλλους φίλους. Ή άλλη δουλειά.
Ή να σπουδάζαμε σε διαφορετικό μέρος.
Ή να είχαμε διαφορετικό αυτοκίνητο (και κατά συνέπεια αυτό να μας "προλάμβανε" από κάποιο δυστύχημα, ή και το αντίθετο). Ή να ζούσαμε σε άλλη πόλη. 
Ή να ντυνόμασταν με διαφορετικό τρόπο. 
Ή να ακούγαμε άλλη μουσική. 

Από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο τα πράγματα που κάνουμε, τα πράγματα που είμαστε θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που είναι τώρα. 

Άρα, θα μπορούσαμε να είμαστε κάτι άλλο.

Άρα, αυτό που είμαστε τώρα τι είναι;

Άρα είμαστε απλά ένα πρόγραμμα υπολογιστή που βασίζεται πάνω στις πιθανότητες;

Άρα ο,τι νομίζουμε σίγουρο και δικό μας στην πραγματικότητα είναι απλώς μέρος μιας σειράς πιθανοτήτων;

Αν το πάρουμε "βιολογικά" κι εμείς αποτέλεσμα μιας σειράς πιθανοτήτων είμαστε. 
Ανακατεύτηκαν χρωμοσώματα κι έβγαλαν ένα τυχαίο αποτέλεσμα. 

Άρα τι; Κι εμείς είμαστε μια σύμπτωση; 
Πιθανόν.

"Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ο Θεός παίζει ζάρια με το σύμπαν." 
A. Einstein 

Ναι, ούτε κι εγώ. 

Φυσικά... Ποιος ξέρει;

Υ.Γ Είδα χτες την ταινία Mr. Nobody και μου βαρύκατσε φαίνεται... (Και η σκηνή με το παιδάκι, από 'κει είναι) 




4 σχόλια:

  1. Ειδα την ταινία και μου είχε αρέσει πάρα πολυ! Εν ποτούτα τα έργα που μου αρέσκουν!

    Μπορεί να μην παίζει ζάρια αλλά να παίζει με τις πιθανότητες. (ή έστω καμιάν πιλόττα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εν φοητσιάρικο άμα το σκεφτείς.

    Είδα την εχτές, αλλά να σου πω την αλήθκεια, εν επολλοκατάλαβα τι έγινε στο τέλος.. Εσυγχίστηκα...

    Καλή μέρα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εν ωραία όμως που ούλη μας η ζωη εν αποτέλεσμα τυχαιών πιθανοτήτων...σημαίνει ότι τα πάντα εν πιθανά στο αύριο μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ με τη Μαριλού. Αν εν έτσι τουλάχιστον ένα μπορούμε να ευχόμαστε να μας φέξει και μια καλή ημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή