Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Λοιπόν άκου, για τελευταία φορά.

Όταν πληγώνεις κάποιον με τη συμπεριφορά σου μια φορά, είναι καλό να μην το ξανακάνεις.
Κι όταν αυτό γίνει τελικά και με πολύ άσχημο τρόπο, άθελα σου ή όχι τότε απλώς επιβάλλεται να αφήσεις τον άλλο στην ησυχία του. Και να μην τον αναγκάζεις να σκαλίζει πράγματα που πονούν.
Αν θέλεις μπορείς να τα σκαλίζεις εσύ για πάντα (μπορεί κάποια στιγμή να βρεις τι πήγε λάθος, ποιος ξέρει). Δεν έχεις όμως δικαίωμα να ταράζεις και τον άλλο μαζί σου.
Σου πάει να σε στείλω στο διάολο. Αλλά δεν έχει νόημα και παιδιά δεν είμαστε.
Οπότε, καλή ζωή κι αυτό είναι το τελευταίο γραφτό μου που αναφέρεται με οποιοδήποτε τρόπο σε εσένα.

Υ.Γ1. Αν όντως ίσχυε εκείνο που προσπάθησες τόσο να με κάνεις να καταλάβω, δε θα χρειαζόταν να προσπαθήσεις καν για να μου το εξηγήσεις (ούτε και θα σκεφτόσουν να το κάνεις), θα το ήξερα. Και κυρίως θα το ένιωθα.
Υ.Γ2. Όσο για το γραμματοκιβώτιο μου, έννοια σου και το κοιτάζω. 

2 σχόλια: